Lekcja IV: Lot na hipogryfie

Hipogryf
Klasyfikacja MM: XXX
Systematyka MM: I

Hipogryf wywodzi się z Europy, ale obecnie spotyka się go na całym świecie. Ma głowę, przednie nogi i skrzydła olbrzymiego orla, a tułów konia. Można go oswoić, ale powinni się tego podejmować wyłącznie specjaliści. Podchodząc do hipogryfa, należy zachować z nim kontakt wzrokowy i ukłonić się, okazując w ten sposób dobre intencje. Jeśli hipogryf również się ukłoni, można się zbliżyć bez obawy. Hipogryfy ryją ziemię w poszukiwaniu owadów, ale nie gardzą również ptakami i małymi ssakami. Budują na ziemi gniazda, do których składają jedno duże jajo o dość delikatnej skorupce, z którego młode wykluwa się po dwudziestu czterech godzinach. Pisklę hipogryfa już po tygodniu jest gotowe do lotu, ale dopiero po kilku miesiącach będzie w stanie wyruszyć razem z rodzicem na dalekie wyprawy.

ryc. 2- hipogryf

Ćwiczenie 2

Widzisz hipogryfa, który stoi na polanie. Musisz go oswoić, głaszcząc go po dziobie.

Jak się do tego zabrać?
- pamiętaj, że przy ćwiczeniach praktycznych stosuje się klimat, w formie <…>
- nie możesz zapomnieć, aby to zadanie wykonywać z należytą ostrożnością,
- patrz mu bezustannie w oczy, skłoń się i podejdź tylko wtedy, kiedy hipogryf odwzajemni ukłon.
- hipogryfa można dosiąść tylko, w wypadku pokazania mu, że nie stanie mu się krzywda.
Przykład poprawnie wykonanego ćwiczenia:
Ja: <dostrzega hipogryfa, staje w odpowiedniej odległości>
Ja: <patrzy prosto w oczy stworzenia i się skłania>
Hipogryf: <odkłania się>
Ja: <prostuje się powoli i równie wolno podchodzi do hipogryfa>
Ja: <głaszcze go po dziobie>

Lekcja III: Magiczny ekolog- nieśmiałek

Nieśmiałek 
Klasyfikacja MM: XX
Systematyka MM: I

Nieśmiałek jest stworzonkiem pilnującym drzew, spotykanym najczęściej w zachodniej Anglii, południowych Niemczech i niektórych lasach Skandynawii. Trudno go zauważyć, ponieważ jest niewielki (do ośmiu cali) i sprawia wrażenie, jakby składał się z kory, gałązek i dwóch małych brązowych oczek.Nieśmiałek żywi się insektami. Jest pokojowo nastawionym i bardzo nieśmiałym stworzonkiem, ale jeśli drzewu, na którym mieszka, coś zagraża, rzuca się na drwala, który próbuje uszkodzić jego dom, i stara się wydrapać mu oczy swoimi długimi, spiczastymi palcami. Aby odwrócić uwagę nieśmiałka od drzewa, należy podać mu trochę korników, a kiedy zwierzątko będzie nimi zajęte, szybko pobrać drewno na różdżkę.

ryc. 1- nieśmiałek

Ćwiczenie 1

Widzisz nieśmiałka, pilnującego drzewa, z którego potrzebujesz zerwać liść do eliksiru. Jak się do tego zabrać? 

- pamiętaj, że przy ćwiczeniach praktycznych stosuje się klimat,
- przy tym ćwiczeniu postaraj się, nie zrobić nieśmiałkowi krzywdy,
- odwróć jego uwagę od drzewa. 
W tym celu poczęstuj go kornikami.- szybko zerwij tą część drzewa, którą potrzebujesz. 
Przykład poprawnie wykonanego ćwiczenia:
Ja: <dostrzega nieśmiałka, pilnującego drzewa>
Ja: ACCIO KORNIKI! <przywołuje zaklęciem korniki i przenosi je na bok, żeby dostrzegł je nieśmiałek>
Nieśmiałek: <podbiega do korników, które zauważył i zajmuje się ich konsumowaniem>
Ja: <szybko podbiegam do drzewa i zrywam z niego liść>
Ja: <oddalam się na bezpieczną odległość>

Lekcja II: Wprowadzenie do przedmiotu

OnMS- Opieka nad magicznymi stworzeniami.
Magizoologia- dziedzina magii zajmująca się wszystkim, co związane jest z magicznymi stworzeniami. 

HISTORIA PODZIAŁÓW NA ISTOTY I ZWIERZĘTA

1) Podział Burdocka Muldoona

Wg. Przewodniczącego Rady Magów (odpowiednik dzisiejszego Ministerstwa Magii) za każdą istotę uznano stworzenie, które potrafi chodzić na dwóch nogach. Resztę sklasyfikowano jako zwierzęta. Podział niestety nie okazał się najlepszy, o czym można przeczytać w "Historii Magii" Bathildy Bagshot:

Niewiele dało się usłyszeć w straszliwym zgiełku, w którym skrzeczenie dirikraków i lamenty lelków wróżebników mieszały się z nieustającą, przeszywającą pieśnią świergotników. Kiedy czarownice i czarodzieje próbowali omówić leżące przed nimi dokumenty, najróżniejsze chochliki i elfy zaczęły krążyć nad ich głowami, chichocząc i trajkocząc. Około tuzina trolli jęło rozbijać komnatę maczugami, podczas gdy baby-jagi krążyły po sali w poszukiwaniu dzieci do zjedzenia. Przewodniczący rady wstał, poślizgnął się na odchodach kudłonia, i wybiegł z sali, miotając przekleństwa. 

2) Podział Elfridy Clagg

Nasepczyni Muldoona również zajęła się podziałem na istoty i stworzenia. Tym razem wybrała sobie inne kryterium. Te stworzenia, które umiały mówić po ludzku zostały sklasyfikowane jako istoty; te które nie umiały- jako zwierzęta

3) Podział Grogana Kikuta

Wprowadzony przez Ministra Magii podział z 1811 roku obowiązuje nas do dziś.

Magiczną istotą nazywamy każde stworzenie obdarzone inteligencją wystarczającą do zrozumienia praw magicznej społeczności i do współodpowiedzialności przy ustalaniu tych praw. Resztę zakwalifikowano jako stworzenia. 

Klasyfikacja magicznych stworzeń według Ministerstwa Magii:

XXXXX – Znany morderca czarodziejów/ nie nadaje się do udomowienia ani tresury

XXXX – Groźne/wymaga specjalistycznej wiedzy/ czarodziej-specjalista może sobie poradzić

XXX – Średnio groźne/ odpowiedni czarodziej powinien dać sobie radę

XX – Niegroźne/ może być udomowione

X – Nudne/ nie wymaga tresury

Podział ten informuje nas o dwóch rzeczach: stopniu trudności tresury i potencjalnym niebezpieczeństwie ze strony stworzenia.

Systematyka magicznych stworzeń według Ministerstwa Magii:

I Stworzenia Magiczne

To stworzenia, które posiadają magiczne zdolności, nie są znane mugolom, np.: hipogryf, bazyliszek, ciamarnica.

II Stworzenia Półmagiczne

To stworzenia, które występują zarówno w magicznym, jak i w mugolskim świecie. Posiadają niewielkie umiejętności magiczne, o których nie wiedzą mugole, np.: szczur, kot, sowa.

III Zezwierzęcenia

Czasowe lub stałe nabranie pewnych zwierzęcych cech (np. poprzez ukąszenie wampira lub wilkołaka).

IV Istoty Humaidalne

To stworzenia, które mają cechy ludzkie. Posiadają zdolność myślenia abstrakcyjnego. Władają mową. Również z wyglądu są podobne do człowieka (np. poprzez posturę). Do istot humanidalnych zalicza się centaury, trolle, gobliny

V Istoty Eteryczne

a) Duchy

b) Żywiołaki

c) Inne istoty eteryczne

To duchy i demony, których nie objęła systematyka, np. szyszymora, wodnik kappa, kelpia.

Jednostki miar anglosaskich:

1 cal (1")= 2,54 cm

1 stopa (1 ft)= 12 cali= 30,48 cm

1 jard (1 yd)ᴝ 3 ftᴝ 91,44 cm

Lekcja I: Lekcja Organizacyjna

Zasady pracy na lekcjach OnMS:

1) Na lekcjach panuje bezwzględna cisza. Za jej nieprzestrzeganie uczeń otrzyma ujemne punkty.

2) Na lekcjach jesteśmy obecni "ciałem i duchem"- należy uważnie słuchać.

3) Panuje całkowity zakaz używania emotek innych niż te, służące do zgłaszania się. 

4) Za aktywność uczeń otrzymuje oceny:

• 30 pkt- Wybitny
• 25 pkt- Powyżej oczekiwań
• 20 pkt- zadowalający
• -10 pkt- Troll

5) Skala procentowa*

• >100% W
• 91-100% PO
• 76-90% Z
• 51-75% N
• 31-50% O
• 0-30% T

6) Waga ocen*

• egzamin- 4
• Sprawdzian- 3
• Kartkówka- 2
• Odpowiedź ustna- 2
• Praca domowa- 2
• Praca dodatkowa- 1
• Konkurs/aktywność/ frekwencja- 4
• Praktyki- 2

7) Frekwencja

• 91-100% W
• 81-90% PO
• 61-80% Z
• 41-60% N
• 21-40% O
• <20% nieklasyfikowanie

8) Przelicznik ocen mugolskich

• Wybitny- celujący
• Powyżej oczekiwań- bardzo dobry
• Zadowalający- dobry
• Nędzny- dostateczny
• Okropny- dopuszczający
• Troll- niedostateczny

Każdy uczeń uczęszczający na zajecia OnMS zobowiązuje się do przestrzegania zasad.

*- chyba że w statucie szkoły określono inaczej.
___________________________________________________________________________________
Plan nauczania klasy pierwszej:

Dział I- Magiczne stworzenia spotykane codziennie

Temat 1: Lekcja organizacyjna.

Temat 2: Parę słów o magicznych stworzeniach.

Temat 3: Magiczny ekolog.

Temat 4: Lot na hipogryfie.

Temat 5: Magiczne koty i psy.

Temat 6: Spotkanie ze strachem.

Temat 7: Jak się pozbyć bahanek?

Temat 8: Magiczny łowca skarbów- niuchacz.

Temat 9: Powtórzenie do sprawdzianu.

Temat 10: Sprawdzian- dział I.

Dział II- Magia, a mugole

Temat 11: Klauzula 73.